“De gemeente Utrecht heeft in de nacht van donderdag op vrijdag tijdens een vergadering in de raad de klimaatnoodtoestand uitgeroepen. Met het uitroepen van de noodtoestand belooft de gemeente alle nodige maatregelen te nemen om klimaatverandering tegen te gaan. (……….)  Donderdagavond vond er ook een protest plaats in Utrecht. Op het Stadshuisplein stond een handjevol demonstranten van Extinction Rebellion. Zij riepen de gemeente op om de klimaatnoodtoestand uit te roepen.”

(Nu.nl, 12 juli 2019)

We zijn een jaar verder en rond dit onderwerp is het oorverdovend stil, zowel aan de kant van B&W als van de raadsfracties die de motie steunden. Hebben we te maken met padvindersgedrag: iedere dag een goede daad (zonder dat er samenhang en continuïteit in zit)? Waarschijnlijk wel. De motie vroeg ook niet om concrete maatregelen, of om een richting van maatregelen.

De motie eindigde ook met de woorden “…. en gaat over tot de orde van de dag”, oftewel business as usual.

Na de motie is er in de gelederen van het gemeentebestuur slechts één keer het woord ‘klimaatnoodtoestand’ gevallen, in de gemeenteraadsvergadering van 16 november 2019, uit de mond van de CDA-fractievoorzitter.

Willen Utrechters met betrekking tot het klimaat in de stad verbetering, dan zullen ze zich politiek, niet alleen in het stemhokje, moeten manifesteren.