In 2006 nam de gemeenteraad de motie Kappen met Kappen III aan. De motie hield in dat er pas gekapt mocht worden om een bouwproject te realiseren als er voor dat bouwproject een “bruikbare” vergunning was.

Een bruikbare bouwvergunning is een vergunning waar de bouwer ook echt juridisch gezien mee aan de gang kan. Een bouwvergunning dus die niet alleen verleend is, maar die door de rechtbank in stand is gelaten als daar beroep tegen is ingesteld of een voorlopige voorziening is gevraagd. Dus als de uitspraak is dat het beroep tegen de bouwvergunning ongegrond is of de voorlopige voorziening (schorsing van de vergunning) is geweigerd.

Jarenlang heeft de gemeente Utrecht zich netjes aan die motie Kappen met Kappen III gehouden, maar opeens komt daar de klad in. Misschien omdat de herinnering aan die motie langzaam is vervaagd doordat die niet is doorverteld aan nieuwe ambtenaren en nieuwe wethouders. Daarom is belangrijk die motie opnieuw in te prenten.

Hoe nodig dat is blijkt uit het besluit op bezwaar voor de kapvergunning voor een stukje grond op de Kovelaarstraat. Altro Projects wil daar een aantal woningen bouwen. Hoeveel en wat voor woningen is niet duidelijk want er is geen vergunning verleend. De procedure is nog steeds niet verder dan de aanvraag. Misschien vindt de gemeente 7 woningen teveel of vindt de gemeente de woningen te groot. Misschien wil de gemeente daar helemaal geen woningen. De huidige bestemming is “begraafplaats” en je kunt je voorstellen dat het college die bestemming niet wil wijzigen.

Ondanks de onzekerheid en onduidelijkheid van Altro’s bouwproject heeft het college alvast maar een kapvergunning verstrekt voor 5 bomen. Dat zou dan zijn om de bodem alvast te kunnen saneren. Maar dat saneren is niet nodig als er geen woningen komen. Grond waarop woningen komen moet aan hogere eisen voldaan als grond waarin mensen worden begraven of grond waarop een weg wordt aangelegd.

In het besluit op bezwaar van 23-2-2021 staat ook nog “het meest belangrijke aspect is dat wij slechts in zeer beperkte mate kunnen sturen in de keuze van de grondeigenaar wat hij met zijn grond wil doen”. Dat is een wel heel vreemd argument, want er is een bestemmingsplan waar de eigenaar zich aan houden moet én het college is vrij om ervoor te kiezen om daar al of niet van af te wijken. Met “die beperkte mate” valt het dus nogal mee.

Tegen het besluit op bezwaar is beroep ingesteld en er is verzoek gedaan aan de rechtbank om de kapvergunning te schorsen tot op het beroep tegen de kapvergunning is beslist.